Studia Geologica Polonica  vol. 117 (Abstracts)

K-Ar dating of  the Miocene andesite intrusions, Pieniny Mts, West Carpathians, Poland: a supplement

Krzysztof BIRKENMAJER* & Zoltán PÉCSKAY**

Abstract
Nine sites of the Miocene andesitic intrusions in the Pieniny Mts, Carpathians (Poland), sampled in 1999, were K-Ar dated. The dating was carried out on whole rock, groundmass and monomineral (amphibole) fractions. The present paper completes the K-Ar age study of andesitic intrusions in the Pieniny Mts, the first part of which involving 17 sites was published in 1999.
The 1999 samples included both the 1st phase and the 2nd phase intrusions. The K-Ar ages of the 1st phase intrusions, 12.5 to 10.8 Ma, fall within the age range (13.5 to 11 Ma) of the majority of andesitic rocks dated previously. A 2nd phase northern dyke at Mt Wżar (Kluszkowce quarry) yielded the K-Ar whole rock date of 10.8 Ma, the youngest radiometric date recorded from andesitic intrusions of the Pieniny Mts.

Studia Geologica Polonica, 117: 27-35.

Early Cretaceous K-Ar age of a large basalt olistolith at Biała Woda, Pieniny Klippen Belt, West Carpathians, Poland

Krzysztof BIRKENMAJER* & Zoltán PÉCSKAY**

Abstract
K-Ar dating of a large basalt olistolith, part of the Upper Cretaceous Jarmuta Formation conglomerate, at Biała Woda, Pieniny Klippen Belt (Western Carpathians), yielded two K-Ar ages: 110.6 ± 4.2 Ma and 120.3 ± 4.5 Ma, from columnar-jointed, and platy-jointed parts of the basalt, respectively. The age difference between these dates might reflect two successive Early Cretaceous volcanic events: (i) platy-jointed basalt being an older event, and (ii) columnar-jointed basalt being a younger one.
The basaltic rock discussed was long believed to represent a Miocene intrusion in the Upper Cretaceous Jarmuta Formation conglomerates. The first radiometric dating (1987) of the basalt yielded a K-Ar age of 140 ± 8 Ma (Jurassic-Cretaceous boundary). The present dating refines the age of the basalt at Early Cretaceous (Aptian-Albian), thus confirming its position as an olistolith in the Upper Cretaceous conglomerates of the Pieniny Klippen Belt.

Studia Geologica Polonica, 117: 37-48.

Inferred fault pattern and reinterpretation of architecture of the Siroka Javorinska Tectonic Depression, Eastern Tatra Mts, West Carpathians, Slovakia

Krzysztof BIRKENMAJER

Abstract
Reinterpretation of Andrusov’s (1950), 1:25,000 scale, tectonic map of the Široká Javorinská (PL: Szeroka Jaworzyńska) Tectonic Depression, Eastern Tatra Mts, allows to distinguish a number of SSW-NNE-trending faults which cut both the Subtatric and the Hightatric tectonic units. Recognition of these faults, belonging to the post-Palaeogene (probably Sarmatian) fault system, have a bearing on correct interpretation of architecture of the area. Eight Hightatric tectonic units and five Subtatric tectonic units shown in maps and geological cross-sections, are based on reinterpretation of the data provided in papers by D. Andrusov, Z. Kotański and J. Lefeld. Some problems related to interregional correlation of these units, their age and direction of thrusting are outlined.

Studia Geologica Polonica, 117: 49-68.

Bajocian age of the Podzamcze Limestone Formation at Stare Bystre, Pieniny Klippen Belt (Carpathians, Poland) based on its macrofauna

Krzysztof BIRKENMAJER* & Ryszard MYCZYŃSKI**

Abstract
Based on ammonites Eurystomiceras cf. polyhelictum (Böckh, 1881) and Oppelia flexa (Buckman, 1924), bivalves Camptonectes (Camptonectes) cf. laminatus (Sowerby, 1818) and Bositra buchi (Roemer, 1836), and Laevilamellaptychus, gr. A, cf. ceratoides (Ooster), a Lower Bajocian age (upper part) has been determined for the Podzamcze Limestone Formation exposed at Stare Bystre. This is the westernmost occurrence of the Branisko Succession/Nappe in the Pieniny Klippen Belt of Poland.

Studia Geologica Polonica, 117: 69-154.

Biostratygrafia i paleośrodowisko paleogenu Podhala w świetle badań palinologicznych. Część I

Przemysław GEDL

Streszczenie
Analiza palinologiczna pozwoliła na określenie wieku fliszu podhalańskiego oraz odtworzenie warunków jego powstania. Stwierdzono obecność ponad 150 taksonów dinocyst: wystepują one najliczniej w “warstwach” szaflarskich oraz ostryskich. Zaproponowano cztery lokalne zony dinocystowe: Chiropteridium lobospinosum (“warstwy” szaflarskie), Wetzeliella sp. A (“warstwy” zakopiańskie, chochołowskie i najniższa część “warstw” ostryskich), Distatodinium biffi (“warstwy” ostryskie) oraz Glaphyrocysta sp. A (“warstwy” ostryskie i “warstwy” z Brzegów). Wiek fliszu podhalańskiego na podstawie dinocyst określono na oligocen.
Rozkład palinofacji wskazuje na obecność lądu w północnej (dzisiejszej) części basenu podhalańskiego, dostarczającego materiał klastyczny w trakcie sedymentacji “warstw” szaflarskich i zakopiańskich. W czasie sedymentacji “warstw” zakopiańskich uaktywniło się źródło zachodnie, dominujące w dalszych etapach rozwoju basenu. Paleogegrafia basenu podhalańskiego miała duży wpływ na rozwój fitoplanktonu morskiego: dostawy wody słodkiej powodowały częściowy spadek zasolenia wód powierzchniowych oraz ich eutrofizację. Strefy przybrzeżne zamieszkane były przez taksony charakterystyczne dla środowisk płytkowodnych lub o podwyższonym zasoleniu. Płytkowodne zespoły dinocyst dominują w “warstwach” szaflarskich, zakopiańskich i ostryskich, natomiast “warstwy” chochołowskie prawdopodobnie powstały w okresie maksymalnego podniesienia się poziomu morza. Obecność taksonów znanych współcześnie z niskich szerokości geograficznych wskazuje na ochłodzenie klimatyczne w trakcie sedymentacji fliszu podhalańskiego, a zwłaszcza jego najwyższej części.

Studia Geologica Polonica, 117: 155-303.

Biostratigraphy and palaeoenvironment of the Podhale Palaeogene (Inner Carpathians, Poland) in the light of palynological studies Part II. Summary and systematic descriptions

Przemysław GEDL

Summary
The purpose of the present study was to establish the age of the Podhale Palaeogene on the basis of dinocysts and to reconstruct its palaeoenvironment using palynofacies analysis. The area of study was limited to the occurrence of the Podhale Palaeogene deposits in Poland (Figs 1, 2). 514 samples were taken from natural outcrops and boreholes from all units of the Podhale Palaeogene (Fig. 3). Schematic location of studied sections is shown in Fig. 4; their lithological correlation is shown in Fig. 5; sample position in the sections is shown in Figs. 6-23. All samples were processed according to standard palynological procedure: HCl and HF treatment; 15 ľm sieve sieving; heavy liquid separation (density 2.0 G/cm3).